Συνέχεια της ιστορίας «Η Έξοδο» του Γιάννη Βλαχογιάννη

… Κι άμα βρέθηκε σε μια βρουλιά κρυμμένη και πήρε αναπνοή, είδε την Ανθή να την κοιτάζει αποσβολωμένη.

-Τι είναι Ανθίτσα μου; τη ρωτάει.

-Μάνα μου! Μανούλα μου! Εσύ ήσουν αυτή που πολεμούσες με τέτοια μανία; Πού βρήκες μάνα μου αυτή τη δύναμη;

-Η σκλαβιά Ανθίτσα μου, αν θες να ξέρεις, κάνει τον άνθρωπο θεριό και μπορεί όλα να τα νικήσει.

Κι αφού αγκαλιαστήκανε μάνα και κόρη κλάψαν από χαρά και λύπη. Χαρά, γιατί βγήκαν ζωντανές από τη θεοποντή και λύπη, γιατί θυμήθηκαν όλους όσους έχασαν. Γρήγορα, όμως, συνήλθαν και έτρεξαν να προφτάσουν τους υπόλοιπους που σώθηκαν, για να κρυφτούν όλοι μαζί απ’ τον εχθρό και να σκεφτούν πού μπορούν να στήσουν την καινούρια τους ζωή, μακριά απ’ το Μεσολόγγι.

                                                                       ΜΑΡΙΑ ΜΙΧΑΛΑΚΑΚΟΥ

Α’ γυμνασίου